ชื่อไทย
อรพิม
ชื่อท้องถิ่น
คิ้วนาง (ภาคกลาง)
ชื่อวิทยาศาสตร์

Bauhinia winitii Craib

สกุล
Bauhinia
ชื่อพ้อง

Lysiphyllum winitii (Craib) de Wit

ชื่อวงศ์
FABACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น ไม้พุ่มกึ่งเลื้อย ลำต้นแตกกิ่งก้านเป็นพุ่มแน่น มือพันเป็นเส้นยาว

ใบ ประกอบขนาดเล็ก รูปกลม โคนและปลายเว้า คล้ายใบแฝด เส้นใบสีขาว ใบอ่อนสีชมพู เมื่อแก่สีเขียว

ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงสีน้ำตาลอมเขียว มีขนคล้ายกำมะหยี่ กลีบดอกสีขาวรูปช้อน 5 กลีบ กลีบกลางแต้มสีเหลือง แผ่นกลีบย่น เกสรเพศผู้เป็นเส้นยาว 10 อัน ขนาดดอก 10-15 ซม.

ผล เป็นฝักเบียวเล็กน้อย รูปใบหอก สีน้ำตาล ยาว 5-10 ซม. มี 6-10 เมล็ด

สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
สภาพนิเวศวิทยา

เป็นไม้ประจำถิ่นของไทย พบทางภาคกลางตามป่าผลัดใบและป่าละเมาะ

ถิ่นกำเนิด

ประเทศไทย

การกระจายพันธุ์

ประเทศไทย

การปลูกและการขยายพันธุ์

ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดหรือตอนกิ่ง

ประเภทการใช้ประโยชน์
พืชประดับ

ปลุกประดับสวน ปลูกเลื้อยตามซุ้ม

หมายเหตุ

อรพิม ชื่อชนิดของพืชนี้ตั้งเพื่อเป็นเกียรติแก่พระยาวินิจวนันดร (โต โกเมศ) ผู้พบและเก็บตัวอย่างพันธุ์ไม้ชนิดนี้มาเผยแพร่เป็นคนแรก

แหล่งอ้างอิง

สำนักพิมพ์บ้านและสวน. 2558. “อรพิม”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://book.baanlaesuan.com/plant-library/bauhinia-winitii/ (27 กรกฎาคม 2560).

สำนักงานความหลากหลายทางชีวภาพด้านป่าไม้ กรมป่าไม้. “อรพิม”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://biodiversity.forest.go.th/index.php?option=com_dofplant&view=showone&id=546 (27 กรกฎาคม 2560).

The Plant List. 2013. “Bauhinia winitii Craib”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-46098 (27 กรกฎาคม 2560).

รายการรูปภาพ

กลับหน้ารายการพรรณไม้