Syzygium jambos (L.) Alston
Eugenia jambos L.
Eugenia decora Salisb.
Eugenia jamboides Wender.
Myrtus jambos (L.) Kunth
Plinia jambos (L.) M. Gómez
Eugenia malaccensis Blanco
Eugenia jambosa Crantz
Eugenia monantha Merr.
Jambosa jambos (L.) Millsp.
Jambosa leptostachya Blume
Myrtus jambos (L.) Kunth
Plinia jambos (L.) M. Gómez
Syzygium leptostachyum (Blume) Merr. & L. M. Perry
Syzygium merrillii Masam.
Syzygium monanthum (Merr.) Merr. & L. M. Perry
ต้น ไม้ต้น ไม่ผลัดใบ สูง 7-15 ม. เปลือกแตกเป็นร่องตื้น สีน้ำตาล
ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปขอบขนาน รูปใบหอก หรือรูปรี กว้าง 3-5.5 ซม. 8-20 ซม. ปลายแหลมหรือเรียวแหลม โคนรูปลิ่ม แผ่นใบค่อนข้างหนาคล้ายแผ่นหนัง เส้นแขนงใบข้างละ 12-20 เส้น เส้นขอบในห่างจากขอบใบประมาณ 0.5 มม. ก้านใบยาว 0.3-1 ซม.
ดอก เป็นช่อดอกแบบช่อกระจุก ออกตามปลายกิ่ง มี 1-8 ดอก ดอกสีขาวนวล ดอกบานเส้นผ่านศูนย์กลาง 4.5-5 ซม. ก้านดอกกยาวประมาณ 1ซม. ฐานดอกรูปถ้วยปลายผายคล้ายรูปลำโพง สีเขียวหรือสีขาว กว้าง 0.7-1 ซม. ยาว 1-2 ซม. กลีบเลี้ยง 4 กลีบ กว้างและยาวประมาณ 1 ซม. โคนเชื่อมติดที่ขอบฐานดอกรูปถ้วย กลีบดอกสีขาว มี 4 กลีบ รูปไข่กลับหรือค่อนข้างกลม กว้าง 0.6-1.5 ซม. ยาว 1-2 ซม. เกสรตัวผู้จำนวนมาก ก้านชูอับเรณูสีขาวนวลหรือสีขาวอมเหลืองอ่อน ยาว 2.5-4 ซม. เกสรเพศเมียรังไข่อยู่ใต้วงกลีบ ก้านยอดเกสรเพศเมียยาว 3.5-4 ซม.
ผล แบบผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด สีขาวนวล สุกสีเหลืองหรือสีชมพู รูปทรงกลมแป้นหรือรูปทรงรี เส้นผ่าศูนย์กลาง 5-6 ซม. ปลายผลมีกลีบเลี้ยงติดทน
เมล็ด สีน้ำตาล มี 1-2 เมล็ด
ในประเทศไทยพบได้ทั่วทุกภาค ที่ระดับความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 600-1,400 ม.
อินเดีย (อัสสัม) เนปาล บังกลาเทศ เมียนมาร์ ทางตอนใต้ของจีน ภูมิภาคอินโดจีน มาเลเซีย หมู่เกาะซุนดาน้อย เกาะสุมาตรา
ชมพู่น้ำดอกไม้มีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนของทวีปเอเชีย มีการแพร่กระจายไปยังทวีปอเมริกาและแอฟริกา
ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดหรือตอนกิ่ง
ฐานข้อมูลพรรณไม้ องค์การสวนพฤกษศาสตร์. 2554. “ชมพู่น้ำดอกไม้”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=2423 (18 กรกฎาคม 2560).
ศูนย์วิจัยพืชสวนชุมพร. “ชมพู่น้ำดอกไม้”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.doa.go.th/hrc/chumphon/index.php?option=com_content&view=article&id=85:2011-06-07-10-01-49&catid=35:2011-02-22-09-59-01&Itemid=77 (18 กรกฎาคม 2560).
Byng, J. W., F. Barthelat, N. Snow and B. Bernardini. 2016. Revision of Eugenia and Syzygium from the Comoros archipelago. Phytotaxa 252 (3): 163-184.
POWO (2019). Plant of the World Online. Facilitated by the royal Botanic Gardens, Kew. Published on the Internet, https://powo.science. kew.org/. Retrieved 3 August 2022.
The Plant List. 2013. “Syzygium jambos (L.) Alston”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-199743 (18 กรกฎาคม 2560).
TPL. 2013. The Plant List Version 1.1.Published on the Internet; Available Source: http://www.theplantlist.org/ (accessed 1st January), August 3, 2022.
Useful Tropical Plants. 2017. “Syzygium jambos”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Syzygium+jambos (18 กรกฎาคม 2560).