ชื่อไทย
เตยหอม
ชื่อท้องถิ่น
ปาแนะวองิง (มลายู นราธิวาส)
ชื่อสามัญ
<p>Fragrant pandan</p>
ชื่อวิทยาศาสตร์

Pandanus amaryllifolius Roxb.

สกุล
Pandanus
สปีชีส์
amaryllifolius
ชื่อพ้อง

Pandanus hasskarlii Merr.

Pandanus latifolius Hassk.

Pandanus latifolius var. minor Hassk.

Pandanus odorus Ridl.

ชื่อวงศ์
PANDANACEAE
กลุ่มพรรณไม้
ไม้ดอก
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น ลำต้นทรงกลม เป็นข้อสั้น โคนต้นแตกเป็นรากแขนงออกเป็นรากค้ำจุน สามารถแตกเป็นหน่อต้นใหม่ได้ สูงประมาณ 1 ม.

ใบ เดี่ยว รอบลำต้น เรียงสลับวนเป็นเกลียวขึ้นไป ใบเรียวยาวเป็นรูปดาบ ปลายใบเรียวแหลม สีเขียวสด เป็นมัน กว้างประมาณ 2-3 ซม. ยาวประมาณ 30-50 ซม. แผ่นใบเรียบ ขอบใบเรียบ มีกลิ่นหอม

ดอก ไม่มีดอก

สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
สภาพนิเวศวิทยา

แดดกล้างเจ้ง ทั้งวัน

ถิ่นกำเนิด

อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ไทย เวียดนาม

การกระจายพันธุ์

บังกลาเทศ กัมพูชา จีน หมู่เกาะซุนดาน้อย สหพันธรัฐมาลายา เกาะนิวกินี ฟิลิปปินส์ ศรีลังกา ไทย เวียดนาม

การปลูกและการขยายพันธุ์

แยกกอ

ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร,สมุนไพร,พืชประดับ,พืชเศรษฐกิจ

ใบ มีกลิ่นหอม ใช้แต่งกลิ่นอาหาร หรือต้มน้ำดื่ม แก้ร้อนใน กระหายน้ำ ลดอาการอ่อนเพลีย ช่วยขับปัสสาวะ บำรุงหัวใจ แก้อาการท้องอืด อาหารไม่ย่อย ช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด น้ำมันหอมระเหยจากใบช่วยรักษาอาการหน้าท้องเกร็ง ลดอาการปวดตามข้อและกระดูก ใบสดนิยมนำมาพับจัดเป็นช่อดอกไม้ไหว้พระหรือดับกลิ่นในห้อง

รากและลำต้น ใช้บำรุงหัวใจ รักษาโรคเบาหวาน ช่วยให้ชุ่มคอ แก้กระหายน้ำ ช่วยขับปัสสาวะ แก้พิษโลหิต รักษาอาการตานซางในเด็ก

แหล่งอ้างอิง

Kew Science,The Royal Botanic Gardens. “Pandanus amaryllifolius Roxb. ex Lindl.”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:670690-1 (5 พฤศจิกายน 2560).

Puechkaset. “เตย/ใบเตย สรรพคุณ และการปลูกเตย”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://puechkaset.com/%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B8%A2/ (20 สิงหาคม 2560).

The Plant List. 2013. “Pandanus amaryllifolius Roxb.”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-285639 (20 สิงหาคม 2560).

รายการรูปภาพ

กลับหน้ารายการพรรณไม้