Cucumis sativus L.

Cucumis esculentus Salisb.

Cucumis hardwickii Royle

Cucumis muricatus Willd.

Cucumis rumphii Hassk.

ลำต้น เป็นเถามีขนขึ้นมีขนขึ้นปกคลุมทั่วไป มีข้อยาว 10-20 ซม. มีหนวดเกาะบริเวณข้อโดยส่วนปลายของหนวดไม่มีการแตกแขนง แตงกวามีรากแก้ว แตกแขนงเป็นจำนวนมาก รากสามารถแผ่ทางด้านกว้างและหยั่งลึกได้มากถึง 1 ม.

ใบ ก้านใบยาว 5-15 ซม.ใบหยาบมีขนใบ มีมุมใบ 3 ถึง 5 มุม ปลายใบแหลม ใบใหญ่มี เส้นใบ 5-7 เส้น

ดอก ออกเป็นดอกเดี่ยว กลีบเลี้ยงสีเขียว 5 กลีบ กลีบดอกสีเหลือง 5 กลีบ ดอกเพศเมียและดอกเพศผู้แยกกันอยู่บนต้นเดียวกัน

ผล มีลักษณะเรียวยาวทรงกระบอก มีใส้ภายในผล ความยาวระหว่างผล 5- 40 ซม.

เจริญเติบโตได้ดีในสภาพที่แสงแดดส่องถึง

เอเชียเขตร้อน จีนตอนกลาง-จีนตอนใต้

เวเนซุเอลา ออสเตรีย โคลัมเบีย คิวบา นิการากัว ฯลฯ

ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

ผลและเมล็ดอ่อน กินเป็นยาระบายอ่อนๆบำรุงธาตุ แก้ไข้ แก้กระหายน้ำ ขับปสสาวะ

ผล ใช้ตำเป็นยาพอกภายนอกแก้อักเสบ รักษาแผลไฟลวก น้ำจากผลใช้รักษาโรคผิวหนัง

เนื้อในเมล็ดแก่ กินเป็นยาขับพยาธิ ตำรายาไทยระบุให้ใช้แตงกวาที่คว้านใส้ออกใส่ผงสารส้มให้เต็ม เผาไฟพอสุก บีบคั้นเอาน้ำดื่มแก้ขัดเบา

ชื่อพรรณไม้ เต็ม สมิตินันทน์. “แตงกวา”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.dnp.go.th/botany/mplant/word.aspx?linkback=localname&localname=แตงกวา&keyback=แตงกวา (30 เมษายน 2560).

สมุนไพร.คอม. 2559. “แตงกวา”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.samunpri.com/แตงกวา/(30 เมษายน 2560).

Kew Science, The Royal Botanic Gardens. “Cucumis sativus”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.plantsoftheworldonline.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:292296-1 (30 เมษายน 2560).

The Plant List. 2013. “Cucumis sativus L.”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2747062 (30 เมษายน 2560).