Thunia alba (Lindl.) Rchb.f.

Phaius albus Lindl.

Phaius bensoniae Benth.

Phaius marshalliae auct.

ต้น: กล้วยไม้ดินหรืออิงอาศัย ต้นเป็นลำเรียว ยาวได้ถึง 1 ม.

ใบ: รูปรีแคบแกมขอบขนาน กว้าง 2.5-5.0 ซม. ยาว 10-20 ซม.

ดอก: ดอกสีขาว ออกเป็นช่อที่ปลายยอด เป็นกระจุก 2-8 ดอก มีใบประดับรองรับ ดอกบานกว้าง 5-7 ซม. กลีบเลี้ยงและกลีบดอก รูปหอก ปลายกลีบเรียว แหลม ลักษณะบานห่อๆ กลีบปากสีเหลือง กลางกลีบมีขนเรียงเป็นแถว และมีริ้วหรือขีดสีส้มแดงโดยทั่ว ขอบกลีบหยักเป็นคลื่น

พบในป่าดิบทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก และภาคใต้ ที่ระดับความสูง 1,000-2,300 ม. จากระดับทะเลปานกลาง

มีถิ่นกำเนิดในเอเชียเขตร้อน และเอเชียเขตอบอุ่น

พบในตะวันตกของเทือกเขาหิมาลัย จีน อัสสัม อินเดีย เนปาล ภูฏาน สิกขิม หมู่เกาะอันดามัน พม่า ไทย มาเลเซีย และเวียดนาม

แยกกอที่มีรากติดไปปลูก

เพาะเมล็ดในสภาพปลอดเชื้อ

ปลูกประดับสวน ปลูกเป็นไม้กระถาง 

ฐานข้อมูลพรรณไม้ องค์การสวนพฤกษศาสตร์. 2554. “ช้างงาเดียว”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=2030 (31 กรกฎาคม 2560).

Kew Science,The Royal Botanic Gardens. “Thunia alba (Lindl.) Rchb.f.”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.plantsoftheworldonline.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:660350-1 (31 กรกฎาคม 2560).

Orchid Species. “Thunia alba (Lindl.) Rchb.f.”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.orchidspecies.com/thunalba.htm (31 กรกฎาคม 2560).

The Plant List. 2013. “Thunia alba (Lindl.) Rchb.f.”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-204311 (31 กรกฎาคม 2560).