Dimocarpus longan Lour. 'Phet Sakhon'

Phet Sakhon

-

ลำต้น ไม้ยืนต้น ไม่ผลัดใบ สูงประมาณ 10 ม. บางครั้งสูงได้ถึง 40 ม. กิ่งก้านแข็งแรง  

ใบ  ใบประกอบกว้าง 21.6 ซม. ยาว 21.9 ซม. ใบย่อย 3.4 คู่ ก้านใบย่อยด้านบนสีเขียวปนน้ำตาล ก้านใบย่อยด้านล่างสีเขียวปนน้ำตาล ใบอ่อนสีเขียวปนน้ำตาล ใบแก่สีเขียว ใบย่อยกว้าง 5.4 ซม. ยาว 15.7 ซม. ก้านใบย่อยยาว 0.8 ซม. ใบรูปร่างรีค่อนข้างกว้าง ขอบใบเรียบ ปลายใบเรียวแหลม โคนใบรูปลิ่ม แผ่นใบเรียบ เนื้อใบคล้ายกระดาษ

ดอก ช่อดอกกว้าง 26.4 ซม. ยาว 34.4 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางก้านช่อดอก 0.5 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางดอกตัวผู้ 5.6 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางดอกกระเทยทำหน้าที่ดอกตัวเมีย 6.9 มม.

ผล ผลรูปร่างกลม ปลายผลป้านกลม ผลกว้าง 2.8 ซม. ยาว 2.6 ซม เปลือกเรียบสีน้ำตาลปนแดง เนื้อสีขาวขุ่นปนเหลือง และฉ่ำน้ำ

เมล็ด เส้นผ่าศูนย์กลาง 1.7 ซม. เมล็ดกลมแป้น สีดำเป็นมัน

พบที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 150-450 ม.

ถิ่นกำเนิดมาจาก หมู่เกาะอันดามัน อัสสัม บังคลาเทศ กัมพูชา จีนตอนใต้-ตอนกลาง จีนตะวันออกเฉียงใต้ เทือกเขาหิมาลัยตะวันออก ไห่หนาน ลาว มาลายา พม่า หมู่เกาะนิโคบาร์ ศรีลังกา ไทย และเวียดนาม

ลำไยมีการกระจายพันธุ์ใน บอร์เนียว ชวา หมู่เกาะซุนดาน้อย นิวกินี ฟิลิปปินส์ เรอูนียง หมู่เกาะโซไซเอตี และไต้หวัน

ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง

ผล สามารถรับประทานได้ 

เนื้อไม้ สามารถทำเครื่องเรือนได้

สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน). 2015. “พันธุ์เพชรสาคร”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.arda.or.th/kasetinfo/logan/index.php?option=com_content&view=article&id=239:2010-12-03-09-17-41&catid=2:002&Itemid=1 (30 พฤศจิกายน 2559).

Flora of China. “Dimocarpus longan”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=2&taxon_id=200013191 (30 พฤศจิกายน 2559).

Kew Science,The Royal Botanic Gardens. “Dimocarpus longan”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:782795-1 (30 พฤศจิกายน 2559).

Trade Winds Fruit. 2013. “LONGAN”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.tradewindsfruit.com/content/longan.htm (30 พฤศจิกายน 2559).