Nymphaea 'Nangkwag fah'

ลำต้น เป็นลำต้นใต้ดินที่เป็นหัว หรือเหง้า มีข้อเป็นปล้อง อวบ ผิวนอกเรียบ ภายในเป็นช่องอากาศขนาดใหญ่ ไหลแตกจากลำต้นและทอดเลื้อยสร้างต้นใหม่ ก่อนเจริญไปเป็นเหง้า

ใบ เป็นใบเดี่ยว ก้านใบยาว แผ่นใบค่อนข้างกลม ปลายมนกลม โคนใบเว้าลึก ขอบหยักซี่ฟัน ใบด้านบนสีเขียว ใบอ่อนขอบใบม้วนเข้าหากัน 

ดอก เป็นดอกเดี่ยว ดอกตูมรูปไข่ ดอกบานรูปทรงถ้วย ชูพ้นน้ำ กลีบเลี้ยงรูปช้อน สีเขียว ยาวกว่ากลีบดอก กลีบดอกซ้อน      สีฟ้า รูปรี ปลายแหลม ดอกสมบูรณ์เพศ เกสรเพศผู้จำนวนมาก ก้านชูอับเรณูสีเหลือง อับเรณูช่วงโคนสีเหลืองช่วงปลายสีเดียวกับกลีบดอก รังไข่มี 5-35 ช่อง    

ผลและเมล็ด ขนาดเล็ก ระยะสุกของผลประมาณ 3-4 สัปดาห์

ขยายพันธุ์โดยการแยกหน่อหรือเหง้า ปักชำต้นอ่อนจากขั้วใบและดอก หรือเพาะเมล็ด เป็นต้น

วีระประวัติ ตรีสุวรรณ และภวพล ศุภนันทนานนท์. 2561. บัว. กรุงเทพ:สำนักพิมพ์บ้านและสวน.

องค์การสวนพฤกษศาสตร์. “บัว”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา:http://www.qsbg.org/database/Botanic_Book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=1613 (10 มิถุนายน 2565).

ภูรินทร์ อัครกุลธร. 2550. การขยายพันธุ์บัวจงกลนีเพื่อการอนุรักษ์พันธุกรรมพืช. รายงานโครงการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

พิพิธภัณฑ์บัวมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. "บัวนางกวัก". [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.lotus.rmutt.ac.th/?p=543 (10 มิถุนายน 2565).

Heslop-Harrison Y. 1955. The biological flora of the British Isles. Nymphaea L emend Sm. Journal of Ecology 43 (2): 719–734