ชื่อไทย
ละอองไฟฟ้า
ชื่อท้องถิ่น
ว่านไก่น้อย (ทั่วไป)/ แตดลิง (ตราด)/ ขนไก่น้อย (เลย)/ หัสแดง (นครราชสีมา)/ นิลโพสี (สงขลา, ยะลา)/ กูดเสือ, โพลี (ปัตตานี)/ กูดผีป่า, กูดพาน, ละอองไฟฟ้า, เฟินลูกไก่ทอง, เฟิร์นลูกไก่ทอง (ภาคเหนือ)/ หัสแดง (ภาคใต้)/ เกาแช, กิมซีม้อ, กิมม๊อเกาจิก (จีนแต้จิ๋ว)/ จินเหมาโก่วจี๋ (จีนกลาง)
ชื่อสามัญ
Golden chicken fern/ Woolly fern
ชื่อวิทยาศาสตร์

Cibotium barometz (L.) J.Sm.

สกุล
Cibotium
สปีชีส์
barometz
ชื่อพ้อง

Aspidium barometz (L.) Willd.

Dicksonia barometz (L.) Link

Nephrodium barometz (L.) Sweet

Polypodium barometz L.

ชื่อวงศ์
CIBOTIACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ลำต้น เป็นไม้จำพวกผักกูดที่ขึ้นอยู่ตามพื้นดิน มีความสูงประมาณ 1.5-2.5 ม. มีเหง้าหัวอยู่ใต้ดินมีขนยาวสีเหลืองทองหนาแน่น

ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนกสองชั้น ใบมีขนาดใหญ่ มีความกว้างประมาณ 1.5-2.5 ม. มีความยาว 10-15 ม. ใบย่อยมีจำนวนมาก มีความกว้างประมาณ 25 ซม. และมีความยาวประมาณ 75 ซม. ใบย่อยจากโคนก้านใบยาวแล้วค่อยเล็กลงจนถึงปลายใบ ขอบใบจักเป็นแฉก เส้นใบด้านล่างมีขนอ่อนนอนราบกับแผ่นใบ กลุ่มอับสปอร์เกิดตามโคนแฉก ตามปลายเส้นใบที่ไม่แตกเป็นง่ามอยู่ใกล้ขอบใบ เยื่อหุ้มอับสปอร์มี 2 ส่วน อันนอกรูปกลม ส่วนอีกอันรูปขอบขนาน พอโตเต็มที่จะยาว ก้านใบยาวกว่า 1.5 ม.

สภาพนิเวศ
ร่มรำไร
สภาพนิเวศวิทยา

เจริญเติบโตอยู่ตามหุบเขา เชิงเขา และตามที่ชื้นแฉะ พื้นที่สูง 800-1,500 ม. จากระดับทะเลปานกลาง

ถิ่นกำเนิด

ฟิลิปปินส์ ไทย เอเชียเขตอบอุ่น

การกระจายพันธุ์

พบมีการกระจายพันธุ์ในประเทศจีน อินเดียและมาเลเซีย ในประเทศไทยสามารถพบได้ทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกและภาคใต้

การปลูกและการขยายพันธุ์

ขยายพันธุ์โดยการแยกหน่อ ใช้สปอร์

ประเภทการใช้ประโยชน์
สมุนไพร,พืชประดับ

ขนสดจากเหง้า ใช้ปิดแผลหรือตากแห้งบดเป็นผงโรยห้ามเลือด รักษาแผลปลิงเกาะและบาดแผลทั่วไป

เหง้า ใช้เข้ายาสำหรับบำรุงร่างกาย บำรุงกระดูก แก้ปวดหลัง ปวดข้อ บำรุงตับและไต ช่วยการทำงานของระบบทางเดินปัสสาวะ และระบบสืบพันธุ์ เป็นยาระบายช่วยย่อย ขับพยาธิ และตำเป็นยาพอกแก้บาดแผลอักเสบ

ราก ใช้รักษาโรคเอดส์

แหล่งอ้างอิง

คณะกรรมการวิชาการดำเนินงานส่วนสวนสมุนไพร พืชสวนโลก. 2549. สวนสมุนไพรในงานมหกรรมพืชสวนโลก 2549. บริษัท สามเจริญพาณิชย์ (กรุงเทพ) จำกัด. กรุงเทพมหานคร. 464 น.

ชื่อพรรณไม้ เต็ม สมิตินันทน์. “Cibotium”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.dnp.go.th/botany/mplant/word.aspx?linkback=genus&genus=Cibotium&keyback=Cibotium (3 กรกฎาคม 2560).

The Plant List. 2013. “Cibotium barometz (L.) J.Sm.”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2902160 (3 กรกฎาคม 2560).

Kew Science, The Royal Botanic Gardens. “Cibotium barometz”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.plantsoftheworldonline.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:1160435-2 (3 กรกฎาคม 2560).

Wikipedia. 2017. “Cibotium barometz”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://en.wikipedia.org/wiki/Cibotium_barometz (3 กรกฎาคม 2560).

รายการรูปภาพ

กลับหน้ารายการพรรณไม้